| Miasto Opole - wersja archiwalna |
 |
|
 |
|||||||||||||||
 |
 |
|
 |
|
|
URZĄD MIASTA OPOLA > Kontrole > kontrole wewnętrzne
Techniki zastosowane podczas postępowania
Analiza akt o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu Kryteria
Art. 25, 28 i 29 Kodeksu postępowania administracyjnegoArt. 25. § 1. Organ administracji publicznej podlega wyłączeniu od załatwienia sprawy dotyczącej interesów majątkowych: 1) jego kierownika lub osób pozostających z tym kierownikiem w stosunkach określonych w art. 24 § 1 pkt 2 i 3, 2) osoby zajmującej stanowisko kierownicze w organie bezpośrednio wyższego stopnia lub osób pozostających z nim w stosunkach określonych w art. 24 § 1 pkt 2 i Art. 28. Stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Art. 29. Stronami mogą być osoby fizyczne i osoby prawne, a gdy chodzi o państwowe i samorządowe jednostki organizacyjne i organizacje społeczne - również jednostki nie posiadające osobowości prawnej.
Ustawa z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717)
Art. 51. 1. W sprawach ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego decyzje wydają w odniesieniu do: 1) inwestycji celu publicznego o znaczeniu krajowym i wojewódzkim - wójt, burmistrz albo prezydent miasta w uzgodnieniu z marszałkiem województwa; 2) inwestycji celu publicznego o znaczeniu powiatowym i gminnym - wójt, burmistrz albo prezydent miasta; 3) inwestycji celu publicznego na terenach zamkniętych - wojewoda; 2. W przypadku niewydania przez właściwy organ decyzji w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego w terminie 65 dni od dnia złożenia wniosku o wydanie takiej decyzji, organ wyższego stopnia wymierza temu organowi, w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie, karę pieniężną w wysokości 500 zł za każdy dzień zwłoki. Wpływy z kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa. 2a. Organem wyższego stopnia w sprawach określonych w ust. 2 jest wojewoda. 2b. Karę pieniężną uiszcza się w terminie 14 dni od dnia doręczenia postanowienia, o którym mowa w ust. 2. W przypadku nieuiszczenia kary pieniężnej, podlega ona ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 2c. Do terminu, o którym mowa w ust. 2, nie wlicza się terminów przewidzianych w przepisach prawa do dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu. 3. W przypadku inwestycji celu publicznego wykraczającej poza obszar jednej gminy decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego wydaje wójt, burmistrz albo prezydent miasta, na którego obszarze właściwości znajduje się największa część terenu, na którym ma być realizowana ta inwestycja, w porozumieniu z zainteresowanymi wójtami, burmistrzami albo prezydentami miast.
Art. 52. 1. Ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego następuje na wniosek inwestora. 2. Wniosek o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego powinien zawierać: 1) określenie granic terenu objętego wnioskiem, przedstawionych na kopii mapy zasadniczej lub, w przypadku jej braku, na kopii mapy katastralnej, przyjętych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, obejmujących teren, którego wniosek dotyczy, i obszaru, na który ta inwestycja będzie oddziaływać, w skali 1:500 lub 1:1000, a w stosunku do inwestycji liniowych również w skali 1:2000; 2) charakterystykę inwestycji, obejmującą: a) określenie zapotrzebowania na wodę, energię oraz sposobu odprowadzania lub oczyszczania ścieków, a także innych potrzeb w zakresie infrastruktury technicznej, a w razie potrzeby również sposobu unieszkodliwiania odpadów, b) określenie planowanego sposobu zagospodarowania terenu oraz charakterystyki zabudowy i zagospodarowania terenu, w tym przeznaczenia i gabarytów projektowanych obiektów budowlanych, przedstawione w formie opisowej i graficznej, c) (67)określenie charakterystycznych parametrów technicznych inwestycji oraz dane charakteryzujące jej wpływ na środowisko. 3. Nie można uzależnić wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego od zobowiązania się wnioskodawcy do spełnienia nieprzewidzianych odrębnymi przepisami świadczeń lub warunków.
Art. 53. 1. O wszczęciu postępowania w sprawie wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz postanowieniach i decyzji kończącej postępowanie strony zawiadamia się w drodze obwieszczenia, a także w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości. Inwestora oraz właścicieli i użytkowników wieczystych nieruchomości, na których będą lokalizowane inwestycje celu publicznego, zawiadamia się na piśmie. 2. W postępowaniu w sprawie wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego przepisu art. 31 § 4 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się. 2a. Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej może występować na prawach strony w postępowaniu w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Do Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego dotyczące prokuratora. 3. Właściwy organ w postępowaniu związanym z wydaniem decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dokonuje analizy: 1) warunków i zasad zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy, wynikających z przepisów odrębnych; 2) stanu faktycznego i prawnego terenu, na którym przewiduje się realizację inwestycji. 4. Decyzje, o których mowa w art. 51 ust. 1, wydaje się po uzgodnieniu z: 1) ministrem właściwym do spraw zdrowia - w odniesieniu do inwestycji lokalizowanych w miejscowościach uzdrowiskowych, zgodnie z odrębnymi przepisami; 2) wojewódzkim konserwatorem zabytków - w odniesieniu do obszarów i obiektów objętych formami ochrony zabytków, o których mowa w art. 7 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568, z późn. zm.(70)) oraz ujętych w gminnej ewidencji zabytków; 3) dyrektorem właściwego urzędu morskiego - w odniesieniu do obszarów pasa technicznego, pasa ochronnego oraz morskich portów i przystani; 4) właściwym organem nadzoru górniczego - w odniesieniu do terenów górniczych; 5) właściwym organem administracji geologicznej - w odniesieniu do terenów zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych; 6) organami właściwymi w sprawach ochrony gruntów rolnych i leśnych oraz melioracji wodnych - w odniesieniu do gruntów wykorzystywanych na cele rolne i leśne w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami; 7) dyrektorem parku narodowego - w odniesieniu do obszarów położonych w granicach parku i jego otuliny; 8) regionalnym dyrektorem ochrony środowiska - w odniesieniu do innych niż wymienione w pkt 7 obszarów objętych ochroną na podstawie przepisów o ochronie przyrody; 9) właściwym zarządcą drogi - w odniesieniu do obszarów przyległych do pasa drogowego; 10) wojewodą, marszałkiem województwa oraz starostą w zakresie zadań rządowych albo samorządowych, służących realizacji inwestycji celu publicznego, o których mowa w art. 48 - w odniesieniu do terenów, przeznaczonych na ten cel w planach miejscowych, które utraciły moc na podstawie art. 67 ustawy, o której mowa w art. 88 ust. 1; 10a) wojewodą, marszałkiem województwa oraz starostą w zakresie zadań rządowych albo samorządowych, służących realizacji inwestycji celu publicznego, o których mowa w art. 39 ust. 3 pkt 3 - w odniesieniu do terenów, przeznaczonych na ten cel w planach miejscowych, które utraciły moc na podstawie art. 67 ustawy, o której mowa w art. 88 ust. 1; 11) dyrektorem regionalnego zarządu gospodarki wodnej - dla przedsięwzięć wymagających uzyskania pozwolenia wodno-prawnego, do wydania którego organem właściwym jest dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej; 5. Uzgodnień, o których mowa w ust. 4, dokonuje się w trybie art. 106 Kodeksu postępowania administracyjnego, z tym że zażalenie przysługuje wyłącznie inwestorowi. W przypadku nie zajęcia stanowiska przez organ uzgadniający w terminie 2 tygodni od dnia doręczenia wystąpienia o uzgodnienie - uzgodnienie uważa się za dokonane. 5a. W przypadku odmowy uzgodnienia decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego przez organy, o których mowa w ust. 4 pkt 10, z uwagi na zamiar realizacji na objętym wnioskiem terenie zadań rządowych albo samorządowych, służących realizacji inwestycji celu publicznego, o których mowa w art. 39 ust. 3 pkt 3 i art. 48, postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego zawiesza się na czas nie dłuższy niż 12 miesięcy od dnia złożenia wniosku. Jeżeli w okresie zawieszenia postępowania administracyjnego nie uchwalono miejscowego planu albo nie ustalono lokalizacji inwestycji celu publicznego, związanej z tymi zadaniami, decyzję wydaje się pomimo braku tego uzgodnienia. 5b. Przepisu, o którym mowa w ust. 4 pkt 8, nie stosuje się do inwestycji, dla których przeprowadzono ocenę oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, zgodnie z ustawą z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227), w trakcie której uzgodniono realizację przedsięwzięcia z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska. 5c. Niewyrażenie stanowiska w terminie 21 dni od dnia otrzymania projektu decyzji, o której mowa w art. 51 ust. 1, przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska uznaje się za uzgodnienie decyzji. 6. Odwołanie od decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji powinno zawierać zarzuty odnoszące się do decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie. 7. Nie stwierdza się nieważności decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, jeżeli od dnia jej doręczenia lub ogłoszenia upłynęło 12 miesięcy. Art. 158 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio. 8. Nie uchyla się decyzji o ustaleniu lokalizacji celu publicznego w przypadku wznowienia postępowania na podstawie art. 145 § 1 pkt 4 Kodeksu postępowania administracyjnego, jeżeli upłynęło 12 miesięcy od dnia jej doręczenia lub ogłoszenia. Art. 54.Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego określa:1) rodzaj inwestycji;2) warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy wynikające z przepisów odrębnych, a w szczególności w zakresie:a) warunków i wymagań ochrony i kształtowania ładu przestrzennego,b) ochrony środowiska i zdrowia ludzi oraz dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej,c) obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji,d) wymagań dotyczących ochrony interesów osób trzecich,e) ochrony obiektów budowlanych na terenach górniczych;3) linie rozgraniczające teren inwestycji, wyznaczone na mapie w odpowiedniej skali, z zastrzeżeniem art. 52 ust. 2 pkt 1.
Art. 55. Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego wiąże organ wydający decyzję o pozwoleniu na budowę.
Art. 56. Nie można odmówić ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego, jeżeli zamierzenie inwestycyjne jest zgodne z przepisami odrębnymi. Przepis art. 1 ust. 2 nie może stanowić wyłącznej podstawy odmowy ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego.
Art. 59. 1. Zmiana zagospodarowania terenu w przypadku braku planu miejscowego, polegająca na budowie obiektu budowlanego lub wykonaniu innych robót budowlanych, a także zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, z zastrzeżeniem art. 50 ust. 1 i art. 86, wymaga ustalenia, w drodze decyzji, warunków zabudowy. Przepis art. 50 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również do zmiany zagospodarowania terenu, która nie wymaga pozwolenia na budowę, z wyjątkiem tymczasowej, jednorazowej zmiany zagospodarowania terenu, trwającej do roku. 3. W przypadku zmiany zagospodarowania terenu, o której mowa w ust. 2, bez uzyskania decyzji o warunkach zabudowy, wójt, burmistrz albo prezydent miasta może, w drodze decyzji, nakazać właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu nieruchomości: 1) wstrzymanie użytkowania terenu, wyznaczając termin, w którym należy wystąpić z wnioskiem o wydanie decyzji o ustaleniu warunków zabudowy, albo 2) przywrócenie poprzedniego sposobu zagospodarowania.
Art. 60. 1. Decyzję o warunkach zabudowy wydaje, z zastrzeżeniem ust. 3, wójt, burmistrz albo prezydent miasta po uzgodnieniu z organami, o których mowa w art. 53 ust. 4, i uzyskaniu uzgodnień lub decyzji wymaganych przepisami odrębnymi. 1a. Do decyzji o warunkach zabudowy stosuje się art. 53 ust. 5b i 5c. 2. 3. Decyzje o warunkach zabudowy na terenach zamkniętych wydaje wojewoda. 4. Sporządzenie projektu decyzji o ustaleniu warunków zabudowy powierza się osobie wpisanej na listę izby samorządu zawodowego urbanistów albo architektów.
Art. 61. 1. Wydanie decyzji o warunkach zabudowy jest możliwe jedynie w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków: 1) co najmniej jedna działka sąsiednia, dostępna z tej samej drogi publicznej, jest zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu; 2) teren ma dostęp do drogi publicznej; 3) istniejące lub projektowane uzbrojenie terenu, z uwzględnieniem ust. 5, jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego; 4) teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne albo jest objęty zgodą uzyskaną przy sporządzaniu miejscowych planów, które utraciły moc na podstawie art. 67 ustawy, o której mowa w art. 88 ust. 1; 5) decyzja jest zgodna z przepisami odrębnymi. 2. Przepisów ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do inwestycji produkcyjnych lokalizowanych na terenach przeznaczonych na ten cel w planach miejscowych, które utraciły moc na podstawie art. 67 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 88 ust. 1. 3. Przepisów ust. 1 pkt 1 i 2 nie stosuje się do linii kolejowych, obiektów liniowych i urządzeń infrastruktury technicznej. 4. Przepisów ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do zabudowy zagrodowej, w przypadku gdy powierzchnia gospodarstwa rolnego związanego z tą zabudową przekracza średnią powierzchnię gospodarstwa rolnego w danej gminie. 5. Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za spełniony, jeżeli wykonanie uzbrojenia terenu zostanie zagwarantowane w drodze umowy zawartej między właściwą jednostką organizacyjną a inwestorem. 6. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku planu miejscowego. 7. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 6, należy określić wymagania dotyczące ustalania: 1) linii zabudowy; 2) wielkości powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki albo terenu; 3) szerokości elewacji frontowej; 4) wysokości górnej krawędzi elewacji frontowej, jej gzymsu lub attyki; 5) geometrii dachu (kąta nachylenia, wysokości kalenicy i układu połaci dachowych).
Art. 64. 1. Przepisy art. 51 ust. 3, art. 52, art. 53 ust. 3-5a, art. 54, art. 55 i art. 56 stosuje się odpowiednio do decyzji o warunkach zabudowy. 2. W przypadku planowanej budowy obiektu handlowego wniosek o ustalenie warunków zabudowy powinien zawierać określenie powierzchni sprzedaży.
Cel kontroli
Prawidłowość ustalania stron oraz wnikliwe i szybkie badanie spraw.
USTALENIA SZCZEGÓŁOWE KONTROLI
Zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy określenie sposobu zagospodarowania i warunków zabudowy terenu w sytuacji braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy, wydawanej przez organ gminy. We wszystkich badanych przypadkach ustalono warunki zabudowy w drodze decyzji administracyjnej, która zawiera część tekstową i graficzną. W przypadkach wydawania pozwoleń na nowa zabudowę załącznikiem decyzji jest także analiza funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu w części tekstowej i graficznej. Zgodnie z art. 6 w związku z art. 64 ustawy decyzja taka zatem musi (tak jak plan miejscowego zagospodarowania przestrzennego) kształtować wraz z innymi przepisami sposób wykonywania prawa własności nieruchomości. Wobec powyższego każdy ma prawo do zagospodarowania terenu, do którego posiada tytuł prawny, zgodnie z ustaleniami w decyzji. Ograniczeniem dla tego prawa jest chroniony prawem interes osób trzecich, bowiem każdy ma prawo do ochrony własnego interesu prawnego przy zagospodarowaniu terenów należących do innych podmiotów. Stąd konieczność ustalania stron postępowania, które uczestnicząc w postępowaniu o ustalenie warunków zagospodarowania i zabudowy mogą chronić swoje interesy prawne jeszcze przed wydaniem decyzji. Ochrona jednak dotyczy wyłącznie interesu prawnego, a więc takiego, którego ochrona została przewidziana przez normę prawną. Ustalanie stron następuje wg Kodeksu postępowania administracyjnego – czyli strona jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Wyznaczenie stron przez organ musi uwzględniać każdego, czyje prawo może naruszać dana inwestycja. Organ jest zobowiązany zatem ustalić listę podmiotów, znajdujących się na obszarze oddziaływania inwestycji: „W orzecznictwie tym przyjmuje się, że stronami takiego postępowania mogą być, w zależności od okoliczności konkretnej sprawy tak właściciele nieruchomości sąsiadujących bezpośrednio z terenem zaplanowanej inwestycji, jak i właściciele nieruchomości położonych w pobliżu takiego terenu, jeżeli planowane zamierzenie oddziałuje na obszar tych nieruchomości. Chodzi przy tym o takie oddziaływanie inwestycji, które wpływa na zakres i sposób korzystania z nieruchomości sąsiednich, a tym samym na możliwość korzystania z chronionych prawem uprawnień właścicielskich (por. uchwała NSA z 25 września 1995 r. VI S.A. 13/95 ONSA 1995/4 poz. 154, uchwała siedmiu sędziów NSA z 28 maja 2001 r. OPS 1/2001 ONSA 2001/4 poz. 146, wyrok NSA z 29 czerwca 2001 r. IV SA 594/99, wyrok NSA z 2004 r. OSK 394/2004).”[1] Ustalenie zatem stron następuje nie tylko w oparciu o działki sąsiednie. Ustalenie stron następuje przez pracowników organu, którzy problem ten powinni szeroko postrzegać. Ustawodawca stawia na profesjonalizm osób przygotowujących projekt decyzji (art. 60 ust. 4 ustawy – jest to osoba wpisana na listę samorządu zawodowego urbanistów albo architektów) i z założenia tego może wynikać, że ustawodawca zadbał, aby w ustalaniu stron nie pominięto żadnej osoby lub jednostki, która mogłaby ponieść stratę w wyniku ustalania nowych warunków zagospodarowania i zabudowy, czyli ustalania:
W tym celu organ wyznacza – wokół działki budowlanej, na której odbędzie się inwestycja – obszar analizowany i przeprowadza analizę funkcji oraz cech zabudowy w zakresie:
Decyzja o warunkach zabudowy, podobnie jak miejscowy plan zagospodarowania terenu kształtuje sposób wykonywania własności, czyli determinuje sytuację właściciela w zakresie planów co do wykorzystania danej nieruchomości[2]. Wszystkie przedsięwzięcia polegające na zabudowie terenu wymagają planu albo decyzji o warunkach zabudowy, aby wykonywanie praw z tytułu prawnego do nieruchomości nie burzyło ładu przestrzennego i nie naruszało praw osób trzecich. Ustalenie obszaru analizy należy do profesjonalistów, którzy przygotowują projekt decyzji. Aby ustalić strony postępowania w ramach swojej specjalistycznej wiedzy muszą wskazać te podmioty, które mogą być zainteresowane postępowaniem, bowiem planowana inwestycja może dotyczyć korzystania przez nich ze swojej własności. We wszystkich badanych przypadkach projekt decyzji sporządziła osoba spełniająca wymagania art. 60 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zgodnie z art. 64 § 4 Kpa organ jest w obowiązku zawiadomić wszystkie strony postępowania, by realizować zasadę czynnego udziału strony w postępowaniu (art. 10 Kpa). We wszystkich badanych sprawach obowiązek ten został zrealizowany. Organ jest zobowiązany z urzędu ustalić , kto ma w danej sprawie interes prawny lub obowiązek (wg art. 28 Kpa). W prowadzonym postępowaniu o warunkach zabudowy organ nie może gwarantować wyłącznie udziału wnioskodawcy. W tym celu kieruje się art. 6 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a dla wyznaczenia stron art. 28 Kpa[3]. Stroną jest w pierwszej kolejności wnioskodawca, a następnie właściciel lub użytkownik wieczysty, jeżeli nie jest wnioskodawcą. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym uznaje się także, że stronami postępowania są właściciele lub użytkownicy wieczyści działek sąsiednich. Tak zdecydował uchwałą Skład Pięciu Sędziów NSA: „Jeżeli bowiem decyzja o warunkach zabudowy jest decyzją administracyjną, wydaną po przeprowadzeniu postępowania podlegającego regułom kodeksu postępowania administracyjnego, w którym to postępowaniu uczestniczy na prawach strony właściciel nieruchomości, to nie można wykluczyć w tym postępowaniu udziału właściciela nieruchomości sąsiedniej”[4]. Wnioskowana inwestycja powinna odpowiadać dobrosąsiedzkim stosunkom[5].
W 2010r. w Wydziale Urbanistyki, Architektury i Budownictwa wydano 165 decyzji o warunkach zabudowy. Do kontroli wybrano 40 spraw. Wyboru dokonano losowo.
Działki sąsiednie: 431,442 oraz działka 525 w obszarze oddziaływania (zaznaczony na mapie załączonej do wniosku.
Brak danych z ewidencji gruntów dot. własności nieruchomości, na której realizowana będzie inwestycja.
Wnioskodawcą jest (Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.) w Opolu.
Współwłaściciele działek 168/3, 169/4 i 170 (mieszkańcy) nie uczestniczyli w postępowaniu.
Działki sąsiednie: 8/20, 8/24, 8/11, 2/24, 2/18.
Wnioskodawca: (Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.), nie posiada tytułu prawnego do przedmiotowej nieruchomości. Stroną postępowania był wnioskodawca i właściciel nieruchomości, na której realizowana była inwestycja Gmina Opole i władający: Miejski Zarząd Dróg.
Brak wyciągu z Rejestru gruntów nie pozwala ustalić danych właścicieli lub użytkowników wieczystych działek sąsiednich. W postępowaniu nie uwzględniono właścicieli działek sąsiednich.
Działki sąsiednie: 90, 92, 128.
Wnioskodawca: (Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.)nie posiadają tytułu prawnego do przedmiotowej nieruchomości. Właściciel działki był stroną postępowania.
Działki sąsiednie: 557, 560, 559, 555, 556, 542.
Gmina nie występowała w postępowaniu jako strona.
Działki sąsiednie: 4/44, 4/46,
Wniosek dotyczy działek 42/4 i 42/1, natomiast decyzja dot. wyłącznie działki 42/4.
Działki sąsiednie: 41/4, 42/1, 42/3, 43/2, 44/2, 46, 47.
Właściciel działki nr 42/3 nie został włączony do postępowania jako strona.
Pełnomocnictwo do czynności z zakresu przedmiotu wniosku udzielone zostało w dniu 3.08.2009r. p. (Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.), prowadzącemu pracownię projektową.
Działki sąsiednie: 1138, 1143, 1142, 1141, 1135.
W ocenie kontrolującego szerszy obszar oddziaływania (vide mapa). Właściciel działki nr 1138, 1143, 1142, 1135 nie zostali włączeni do postępowania jako strony.
Działki sąsiednie:31, 35/4, 36/1, 25,6 34.
Zawiadomienie o wszczęciu postępowania nie zostało doręczone p. (Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.), ponieważ ustalono, że ww. nie żyje od 1980r. W dalszym postępowaniu pominięto te stronę i jej ewentualnych następców prawnych. Z akt sprawy nie wynika, aby pracownicy Wydziału ustalali następców prawnych zmarłego.
Działki sąsiednie: 381/7, 380/23, 380/16, 381/6.
Działki sąsiednie: 84/1, 87/6, 88, 89.
Właściciele działek nr 84/1, 88 oraz 89 nie zostali włączeni do postępowania jako strony.
Działki sąsiednie do nieruchomości uwzględnionej we wniosku: 648/1, 640/2, 649, oraz działki: 16/1,15,12/4,11/2,11/1,10,9,6,5.
Występuje niezgodność pomiędzy wskazaniem we wniosku nieruchomości, na której ma być realizowana inwestycja (205 i 648/2) a decyzją, która dotyczy działek: nr 648/2,648/1, 205.
Wnioskodawcą jest firma usługowa (Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.). Występuje jako inwestor. Brak w aktach upoważnienia do prowadzenia inwestycji. Wnioskodawca nie jest właścicielem gruntu, na którym realizowana będzie inwestycja.
Właściciele indywidualni otrzymali jedno zawiadomienie o wszczęciu postępowania i o dostępie do akt sprawy. Każdy z nich był w obowiązku otrzymać indywidualne zawiadomienie. Decyzji nie otrzymał wnioskodawca.
Nie uwzględniono w postępowaniu właścicieli działek: 640/2, 640/1, 649, które znajdują się w bezpośrednim sąsiedztwie inwestycji oraz właścicieli działek 16/1,15,12/4,11/2,11/1,10,9,6,5. Właściciele działki nr 640/2 złożyli pismo w tej sprawie w dniu 2.11.2010r. W odpowiedzi uzyskali informację, że ich działka nie graniczy z nieruchomością na której odbywa się inwestycja i nie ma oddziaływania inwestycji na ich nieruchomość. Informacje zawarte w tym piśmie nie są prawdziwe. Działka 648/2 graniczy z działką nr 640/2.
Działki sąsiednie: 535/21, 538/2, 538/4, 536, 530, 538/1.
W aktach sprawy brak wypisu z ewidencji gruntów, zatem brak możliwości kontroli ustalenia stron postępowania.
Właściciele działek nr 538/2, 538/4, 530, 538/1 nie zostali włączeni do postępowania jako strony.
Działki graniczące z działką, na której realizowana jest inwestycja: 59,58,72,62/2 oraz znajdujące się w bliskim sąsiedztwie: 61/2, 57, 71, 73/2.
Właściciele działek nr 59, 72 oraz 61/2, 57, 71, 73/2. oraz Gmina Opole nie zostali włączeni do postępowania jako strony.
Decyzja nie została doręczona trzem stronom.
Działki sąsiednie: 132/5, 132/11, 133/1. Spółka (Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.)umocowała do czynności formalnych i technicznych p. (Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.)– pełnomocnictwo z dnia 22.03.2010r.
Brak danych z ewidencji gruntów dot. własności sąsiednich nieruchomości. Właściciele działek nr 132/5, 132/11, 133/1 nie zostali włączeni do postępowania jako strony.
Wnioskodawca (Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.) nie posiada tytułu prawnego do działki, na której będzie realizowana inwestycja.
Działki sąsiednie: 15/166, 15/24, 15/11, 15/1, 15/168, 15/33.
Brak wyciągu z Rejestru gruntów nie pozwala skontrolować ustalenia danych właścicieli lub użytkowników wieczystych działek sąsiednich. Właściciele działek nr 15/166, 15/168 nie zostali włączeni do postępowania jako strony.
Brak danych z ewidencji gruntów dot. własności nieruchomości nr 15/169, na której realizowana będzie inwestycja.
Działki sąsiednie: 123/3, 125/3, 124/7, 75.
Działki sąsiednie: 1755/7, 335, 328, 337
Wnioskodawcy nie są właścicielami. Właściciel działki, na której będzie realizowana inwestycja jest stroną postępowania.
Działki sąsiednie: 1317/33, 1342, 1317/36
Brak danych z ewidencji gruntów dot. własności nieruchomości, na której realizowana będzie inwestycja oraz działek sąsiednich nie pozwala skontrolować ustalenia danych właścicieli lub użytkowników wieczystych przedmiotowej działki oraz działek sąsiednich.
Pracownik prowadzący sprawę ustalił, że strona postępowania jest: Wnioskodawca, czyli(Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.). Brak wyciągu z rejestru gruntów nie pozwala kontrolującym na ocenę tego stanu rzeczy.
Działki sąsiednie: 2/12, 19/5, 1/5, 1/7, 2/9, 2/1,61/1, 3/3, 3/7, 3/8, 19,2.
W aktach sprawy znajduje się Wypis z rejestru gruntów obejmujący działki sąsiednie, przedstawiający status własności. Działki 1/7, 1/8: właścicielem jest Skarb Państwa, natomiast (Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.)posiada status władającego. Działki: 1/5,2/8, 2/9, 2/10, 2/12, 2/13 właścicielem jest(Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.).
Pominięto działkę 2/1, 3/7, 18/1, której właścicielem jest Skarb Państwa, a władający(Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.). Właścicielem działki nr 1/3, 3/3 jest Skarb Państwa, a Prezydent Miasta Opola organem gospodarującym zasobem SP. Gmina Opole jest właścicielem działki nr 19/2, natomiast właścicielem działki nr 3/8 jest województwo, a użytkownikiem: (Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.). Wśród stron pominięto Gminę Opole i Prezydenta władającego zasobem Skarbu Państwa oraz(Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.).
Działki sąsiednie: 670, 667, 674, 672, 725.
Współwłaściciele działek sąsiednich nr 667 i 674 nie zostali włączeni do postępowania jako strony.
Działki sąsiednie: 1311/2, 1311/3, 1311/4, 1147/75, 292/75.
Działki sąsiednie: 540/1, 540/2, 541, 538/2, 548.
Stroną postępowania jest Gmina mimo, że w obszarze oddziaływania nie znajduje się nieruchomość będąca własnością Gminy Opole.
Właściciel działki nr 548 nie został włączony do postępowania jako strona.
Wnioskodawcą jest(Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.), nie posiadający tytułu prawnego do przedmiotowej działki.
Działki sąsiednie: 27/5, 30/1, 26/2, 27/1.
Właściciele działek sąsiednich nr 27/5, 30/1, 26/2, 27/1 nie zostali włączeni do postępowania jako strony.
Brak danych z ewidencji gruntów dot. własności sąsiednich nieruchomości nie pozwala ustalić danych właścicieli lub użytkowników wieczystych działek sąsiednich.
Działki sąsiednie: 776, 761, 762, 764,
Wnioskodawcą jest (Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.)nie będący właścicielami nieruchomości, na której realizowana będzie inwestycja. Czynności wykonuje pełnomocnik (Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.)na podstawie umocowania z dnia 16.06.2010r.
Gmina nie brała udziału w postępowaniu mimo, że jest właścicielem działki 764 i współwłaścicielem działki 762.
Działki sąsiednie: 61/1, 62/2, 62/1.
(Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.)nie brała udziału w postępowaniu, mimo że jest współwłaścicielem nieruchomości, na której realizowana jest inwestycja. Jednostkę tę pisemnie poinformowano o wydaniu decyzji (pismo z dnia 20.09.2010r.).
Działki sąsiednie: 19/4, 27/1, 20/2,1/26, 1/41, 1/35, 1/36.
W aktach sprawy brak informacji o sąsiednich działkach z ewidencji gruntów. Brak informacji uniemożliwia przeprowadzenie kontroli właściwego ustalania stron.
Zawiadomienie o wszczęciu postępowania nie zostało doręczone p. (Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.). Z notatki znajdującej się w aktach sprawy wynika, że w dniu 3.08.2010r. państwo (Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.)poinformowali, aby korespondencja dot. postępowania przekazywana była dla p. (Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.)na wskazany przez nich adres (adres p. (Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.)).
Działki sąsiednie: 138/5, 20/2,137/3, 4, 3/1, 138/2.
Właściciel działki znajdująca się w obszarze oddziaływania, choć nie bezpośrednio sąsiedniej nie został włączony do postępowania.
Właściciela działki nr 20/2 nie uznano za stronę, mimo, że w wypisie z gruntów została uwzględniona, a i działka nr 20/2 jest działką sąsiadującą.
Jedna ze stron, p. (Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.)zmieniła adres. Zatem od początku postępowania nie było znane miejsce pobytu strony. Pracownicy prowadzący postępowanie nie ustalili właściwego adresu. Stronę pominięto w postępowaniu. W tej sprawie nie ma zastosowania art. 41 Kpa, który dotyczy zmiany adresu przez stronę w toku postępowania.
Zgodnie z art. 48 Kpa pisma skierowane do osób nie znanych z miejsca pobytu, dla których sad nie wyznaczył przedstawiciela, doręcza się przedstawicielowi ustanowionemu w myśl art. 34 Kpa, który stanowi, że do czasu ustanowienia przez sąd przedstawiciela dla osoby nieobecnej (na wniosek organu) w przypadku konieczności podjęcia czynności nie cierpiącej zwłoki organ administracji publicznej wyznacza dla osoby nieobecnej przedstawiciela uprawnionego do działania w postępowaniu do czasu wyznaczenia dla niej przedstawiciela prze sąd. W badanej sprawie postępowanie jest dotknięte wadą, bowiem jedna ze stron nie z własnej winy nie brała udziału w postępowaniu.
Działki sąsiednie: 30/1, 28/4, 361.
Wnioskodawcą jest osobą nie będąca właścicielem nieruchomości, na której będzie realizowana inwestycja. Właściciele tej nieruchomości wzięli udział w postępowaniu.
Właściciele sąsiednich działek nr 30/1, 361 nie zostali włączeni do postępowania jako strony. Inwestycja wprawdzie znajduje się w rogu nieruchomości i zajmuje niewielka jej powierzchnię, jednak nie jest zbyt oddalona od nieruchomości 30/1 oraz 361.
Działki sąsiednie: 70/2, 71, 72, 68, 69,135.
Wnioskodawcy państwo (Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.)nie są właścicielami ani użytkownikami wieczystymi nieruchomości, na której zamierzają realizować inwestycję.
W postępowaniu nie wzięli udział spadkobiercy p. (Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.). Organ nie poczynił ustaleń w tym zakresie.
W kwestii strony – właściciela działki nr 69 Poczta nie doręczyła zawiadomienia o wszczęciu postępowania, bowiem przesyłka nie była właściwie zaadresowana. Czynności tej nie powtórzono z właściwym adresem. Strona nie z własnej winy nie brała udziału w postępowaniu. Pracownicy nie ustalili właściwego adresu, nie skorzystali z art. 48 Kpa. Stronie nie dostarczono decyzji, nie brała ona zatem udziału w postępowaniu nie z własnej winy. Postępowanie dotknięte jest wadą kwalifikowaną.
Działki sąsiednie: 988,999, 1000, 1003, 1004, 1008,
Wniosek złożony przez pełnomocnika ustanowionego przez inwestorów w dniu 7.05.2010r.
Właściciele sąsiednich działek nr 988, 1003, 1004, 1008 nie zostali włączeni do postępowania jako strony.
Działki sąsiednie: 137, 135/1, 173, 5/3.
Właściciele działki nr 173 nie zostali włączeni do postępowania jako strony.
Działki sąsiednie: 126, 125, 123, 122, 120, 51.
Brak danych z ewidencji gruntów dot. własności sąsiednich nieruchomości nie pozwala ustalić danych właścicieli lub użytkowników wieczystych działek sąsiednich. Wobec powyższego ustalenie stron postępowania budzi wątpliwości. Nie można ustalić, czy wszystkie strony wzięły udział w postępowaniu. Postępowanie może być dotknięte wadą kwalifikowaną.
Działki sąsiednie: 478/1, 478/4, 259/1, 259/2, 263/1, 264/2, 264/3, 265/2, 109/4, 108/4, 88/5, 87/1, 87/3, 88/5, 88/6.
Z wniosku i decyzji wynika, że teren objęty wnioskiem i decyzją (298, 256, 86/1, 85/1) jest większy niż teren zaznaczony na mapie (298).
Właściciele sąsiednich działek nr 478/4, 259/1, 259/2, 263/1, 264/2, 264/3, 265/2, 109/4, 108/4, 88/5, 87/1, 87/3, 88/5, 88/6 nie zostali włączeni do postępowania jako strony.
W aktach sprawy znajduje się sprzeciw spółki (Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.)Urząd nie udzielił odpowiedzi (brak pisma, notatki itp.)
Działki sąsiednie: 3/1, 3/2, 37/2, 18,
W aktach sprawy znajdują się dwa zawiadomienia o wszczęciu postępowania z 23.09.2010 r. nie doręczone właścicielom nieruchomości o nr 37/2, 18, 5 oraz z dnia 6.10.2010r., które skierowano do osób innych niż wskazane w liście właścicieli. Za panią (Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.)mimo, że nie otrzymali zawiadomienia o wszczęciu postępowania.
Zawiadomienia z dnia 6.10.2010 nie doręczono właścicielom nieruchomości o nr. 5 i 37/2, mimo, że osoby te zostały uznane za strony postępowania, były w dalszej części postępowania powiadamiane o możliwości wglądu do akt oraz otrzymały decyzję. Decyzje ponadto doręczono osobom, które zostały zastąpione przez innych właścicieli, a które jak się wydawało z toku postępowania już w nim nie uczestniczyły.
Działki sąsiednie: 124/1, 127/1, 129/9, 126/1, 126/2,
Właściciele działki nr 126/2 nie zostali włączeni do postępowania jako strony.
Działki sąsiednie: 1027, 1030, 1032, 1036.
Pełnomocnikiem wnioskodawcy został (Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.) (pełnomocnictwo z dnia 16.04.2010r.)
Decyzja nie obejmuje nieruchomości 321 mimo, że we wniosku z dnia 24.09.2010r. została wymieniona jako miejsce inwestycji.
W aktach sprawy brak informacji dot. własności działki nr 325 oraz 327/3, będącej przedmiotem realizowanej inwestycji.
Działki sąsiednie: 324/1, 326/1, 326/2, 327/6. Brak na mapie działki nr 327/8, uznanej jako obszar, na który oddziałuje realizowana inwestycja.
Na mapie brak nieruchomości nr 327/8.
Decyzja o warunkach zabudowy nie obejmuje działki nr 321, mimo, ze wnioskodawca ujął ją we wniosku. Decyzja została jednak właścicielowi i władającemu doręczona.
Działki sąsiednie: 355/4, 355/8, 355/6, 349/5, 349/7.
Właściciele działki nr 355/8 nie zostali włączeni do postępowania jako strony.
Działki sąsiednie: 343/4, 344/3, 345, 344/5, 343/6, 343/1.
Dodatkowe uwagi dot. badanych akt
Kierownik Referatu prowadzącego badane sprawy wyjaśnił, że nawet w sytuacji braku w aktach sprawy wyciągu z Ewidencji gruntów pracownicy Wydziału korzystają z modułu o nazwie System Informacji Terenowej połączony bezpośrednio z Ewidencją gruntów i na jego podstawie pracownicy Wydziału ustalają strony. Zgodził się jednak, że w aktach sprawy powinna być informacja o podmiotach posiadających tytuł prawny do działek sąsiednich i do działki na której zamierzona jest inwestycja.
W 24 badanych sprawach nie doręczano odrębnego zawiadomienia o możliwości wglądu do akt sprawy zgodnie z art. 10 Kpa. W tych sprawach nie kierowano do stron postępowania odrębnej informacji, ponieważ – jak stwierdzono w uzasadnieniu decyzji – nie zebrano nowych dowodów. Zawiadomienie o wszczęciu jest jednocześnie zawiadomieniem o skompletowaniu akt i możliwości zapoznania się z nimi. Przywołany jest art. 10 Kpa.
W prowadzonych postępowaniach uczestniczy więcej niż jedna strona. Zgodnie z art. 40 Kpa każda ze stron powinna otrzymywać pisma, ewentualnie ustanowiony przez nią pełnomocnik. Zgodnie z art. 40 Kpa nie jest dopuszczalne, by dwie strony otrzymywały wspólne zawiadomienia, czy decyzje. Powyższe wynika z art. 40 § 1 Kpa: „pisma doręcza się stronie”, a także z interpretacji § 3, który dotyczy postępowań prowadzonych dla więcej niż jednej strony (choć prawodawca wskazał postępowania zainicjowane przez dwie lub więcej stron). W tej sytuacji należy przyjąć wykładnię funkcjonalna przepisu, która kieruje uwagę interpretatora na cel ustanowienia danego przepisu. Ponadto istnieje możliwość, by jedna osoba odbierała za kilka stron pisma, jednakże musi być to zawarte w podaniu, o którym mówi art. 40 § 2 Kpa, wniesionym pisemnie albo ustnie, z tym jednak zastrzeżeniem, ze wniesionym do protokołu[6]. W każdym z badanych postępowań mamy do czynienia z kierowaniem jednej przesyłki do dwóch osób, a w jednym przypadku nawet do trzech.
W sprawie nr 208 doszło do złamania przepisów o właściwości oraz naruszeniu procedury administracyjnej w zakresie przywracania terminów. Strona: (Wyłączono na podstawie ustawa z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych r., Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz.926 ze zm.)wniosła odwołanie od decyzji ustalającej warunki zabudowy po terminie, jednocześnie wnioskując o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. Zastępca naczelnika rozpatrzył podanie o przywrócenie terminu w trybie postanowienia, naruszając ty ,m samym art. 59 § 2 Kpa oraz 19, który nakłada na organy obowiązek przestrzegania z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. W badanym przypadku doszło do naruszenia w właściwości rzeczowej, bowiem organ I instancji wkroczył w kompetencję organu odwoławczego, czyli postąpił niezgodnie z normą kompetencyjną zawartą w art. 59 § 2 Kpa, który wyraźnie stanowi, że o przywróceniu terminu do wniesienia odwołania postanawia ostatecznie organ „właściwy do rozpatrzenie odwołania”. Zgodnie z art. 127 § 2 Kpa „właściwy do rozpatrzenia odwołania” jest organ administracji publicznej wyższego stopnia. Nie było zatem podstaw do przyjęcia interpretacji, ze organ I instancji jest właściwy w tym zakresie. Wskazane przepisy brzmią jednoznacznie i wątpliwości w tym zakresie są niedopuszczalne, zwłaszcza, gdy interpretatorem jest urzędnik. W razie jednak wątpliwości pracownik wydający decyzję może odwołać się do komentarzy[7] i orzecznictwa[8], w których wyraźnie mówi się, ze organem przywracającym termin do wniesienia odwołania jest organ odwoławczy. Ponadto pracownik Urzędu Miasta wydając postanowienie przywołał w jego podstawie niewłaściwy artykuł Kpa, czyli art. 59 § 1, podczas gdy to § 2 wyraźnie mówi o przywracaniu terminu do wniesienia odwołania. Poza tym przepis ten nie przewiduje możliwości zaskarżenia tego aktu. Jest to akt ostateczny, na który przysługuje jedynie skarga do sądu administracyjnego[9]. Ostatecznie Samorządowe Kolegium Odwoławcze na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 (wydanie postanowienia z rażącym naruszeniem prawa) w związku z art. 126 Kpa stwierdziło nieważność postanowienia uznając, że Prezydent Miasta Opola nie był organem właściwym do podjęcia takiego postanowienia (Akta kontroli 11/7/I/1-2.)
Analiza szybkości postępowań
Badano realizację zasady szybkości postępowania, o której mowa w art. 12 Kpa. Ustalono, że podjęcie pierwszej czynności po otrzymaniu wniosku następowało w większości przypadków do 10 dni. Pierwsza czynnością jest weryfikacja kompletności złożonego wniosku i sporządzenie wezwania w sprawie usunięcia braków lub zawiadomienie o wszczęciu postępowania. Czynności te powinny być wykonane niezwłocznie (art. 12 § 2 Kpa). Wprawdzie nie istnieje w prawie definicja niezwłoczności, to jednak należy posługiwać się potocznym znaczeniem tego pojęcia. Wg Słownika języka polskiego niezwłoczny to taki, który powinien nastąpić w jak najkrótszym czasie. Dla kontroli przyjęto, że 10 dni to czas, w którym powinno nastąpić podjęcie pierwszej czynności, aczkolwiek nie należy tego terminu uznawać jako zwalniający z obowiązku wcześniejszego podjęcia czynności. Kontrolujący wzięli pod uwagę liczbę spraw z badanego zakresu rozpatrywanych w każdym roku (165 spraw załatwionych decyzją o wydaniu warunków zabudowy w 2010r.), dlatego uznano, że optymalny czas to będzie 10 dni. Wobec powyższego na 40 badanych przypadków podjęcie pierwszej czynności w ciągu 10 dni nastąpiło w 35 przypadkach (88%). W 5 przypadkach podjęcie pierwszej czynności nie przekroczyło 20 dni. Podjęcie pierwszej czynności jest ważna kwestią, która przekłada się na ogólną zasadę szybkości postępowania, dlatego ma znaczenie. Ostatecznie weryfikacja wniosku nie jest czynnością nadmiernie skomplikowaną.
Badaniu poddano także czas trwania postępowania. W tej kwestii zastosowanie mają przepisy o załatwianiu spraw Kodeksu postępowania administracyjnego. Art. 35 § 3 Kpa stanowi, że sprawy wymagające postępowania wyjaśniającego powinny być rozstrzygane nie później niż w ciągu miesiąca. Termin ten został dochowany w 19 przypadkach, stanowiących 47% badanych przypadków. W 8 przypadkach czas ten przekroczył 60 dni (dwa miesiące), z czego w 3 przypadkach przekroczył 100 (ponad 3 miesiące) dni a w jedynym nawet 200 dni (ponad 6 miesięcy). W jednym przypadku (sprawa nr 8/10) wszczęcie postępowania nastąpiło 6 dni później niż wydanie decyzji i 7 dni później niż jej doręczenie. Z wyjaśnień kierownika Referatu Architektury wynika, że prowadzone postępowania mają charakter spraw szczególnie skomplikowanych, zatem ich załatwienie – zgodnie z art. 35 § 3 Kpa – następuje nie później niż w ciągu 2 miesięcy. Biorąc pod uwagę fakt, że w sprawach tych wymagane są uzgodnienia, często istnieje konieczność sporządzenia analizy funkcji inwestycji - argument ten można przyjąć. Zatem powyżej dwóch miesięcy prowadzono 8 spraw: sprawa nr 60,61, 105, 159,163,186,190,244. Z powyższych spraw tylko w jednym przypadku zawieszono postępowanie postanowieniem z dnia 8.06.2010r. na wniosek strony. Postanowieniem z dnia 2.07.2010r. podjęto zawieszone postępowanie, które trwało 10 dni i tylko na ten czas tylko wstrzymano bieg terminu zakończenia postępowania. Kierownik Referatu stwierdził ponadto, że postępowania były wydłużone nie z winy organu, a z powodu opieszałego wykonywania obowiązków przez strony czy tez oczekiwanie na wykonanie czynności niezależnych od organu prowadzącego postępowanie. Zgodnie z art. 35 §5 Kpa do terminów postępowania administracyjnego nie wlicza się terminów przewidzianych w przepisach prawa dla dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania oraz opóźnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organów. (Akta kontroli 11/7/I/3).
Sprawa nr 60/2010
Postępowanie wszczęto 6.04.2010r. Pismem z dnia 2.06.2010r. strona wystąpiła o przedłużenie terminu do dokonania wymaganej przez Urząd czynności. Na te okoliczność wydano w dniu 8.06.2010r. postanowienie o zawieszeniu postępowania, które uprawomocniło się dopiero w dniu 2.07.2010r. W dniu 30.06.2010r. strona dokonała wymaganej czynności i postanowieniem z dnia 2.07.2010r. podjęto zawieszone postępowanie. Dopiero w dniu 19.07.2010r. (po 18 dniach) Urząd wystąpił do MZD o zajęcie stanowiska, które otrzymał w dniu 13.08.2010r. Po upływie ponad połowy miesiąca, czyli dopiero w dniu 1.09.2010r. zawiadomiono strony o możliwości zapoznania się z aktami sprawy. W dniu 15.09.2010r. Jedna ze stron postępowania wniosła sprzeciw. W tej kwestii Miejski Zarząd Dróg ustosunkował się pismem z dnia 19.10.2010r. (wpływ 21.10.2010r.), po czym w dniu 28.10.2010r. została wydana decyzja. Wnoszący sprzeciw nie otrzymał odpowiedzi. W prowadzonym postępowaniu faktycznie istniały okoliczności wydłużające czas załatwienia sprawy, jednak organ nie w każdym przypadku podejmował niezwłocznie czynności, co miało wpływ na zbyt długi czas trwania postępowania.
Sprawa 61/2010
Faktyczne wszczęcie postępowania nastąpiło w dniu 25.06.2010r. Razem z pismem zawiadamiającym o wszczęciu wystosowano pismo do MZD o zaopiniowanie inwestycji. Opinię Urząd otrzymał w dniu 18.08.2010r. i dopiero w dniu 24.09.2010r. (po 36 dniach) zawiadomił strony o możliwości zapoznania się z aktami sprawy. W zawiadomieniu Urząd wyznaczył 7-dniowy termin do zapoznania się z dowodami liczony od dnia otrzymania zawiadomienia. Ostatnie zawiadomienie zostało doręczone w dniu 12.10.2010r. Termin zatem upływał w dniu 19.10.2010r. Po 6 dniach, tj. w dniu 25.10.2010r. wydana została decyzja.
Sprawa 105/2010
Postępowanie wszczęto w dniu 5.05.2010r. W dniu wysłania zawiadomienia zwrócono się do MZD o opinię w sprawie inwestycji, którą otrzymano w dniu 17.06.2010r. Po upływie połowy miesiąca, tj. w dniu 6.07.2010r. (po 19 dniach) zawiadomiono strony o możliwości zapoznania się z aktami sprawy. Termin do zapoznania się z aktami sprawy upłynął w dniu 20.07.2010r. Decyzję wydano dopiero w dniu 29.07.2010r. (9 dni). Nie dopuszczając do zwłoki wydanie decyzji mogło nastąpić o ok. 29 dni wcześniej, co pozwalałoby Urzędowi zmieścić się w terminie dwóch miesięcy.
Sprawa 159/2010
Postępowanie wszczęto w dniu 22.06.2010r. Po miesiącu, tj. w dniu 20.07.2010r. zawiadomiono strony o możliwości zapoznania się z aktami sprawy. W tym czasie inwestycja nie była opiniowana. Nie można ustalić daty doręczenia jednej ze stron. W dniu 14.09.2010r. Wydział interweniował w związku z brakiem potwierdzenia odbioru. Otrzymane potwierdzenie nie zawierało jednak daty doręczenia. Decyzję wydano w dniu 19.10.2010r.
Sprawa 163/2010
Wszczęcie postępowania nastąpiło w dniu 14.06.2010r. W dniu 9.07.2010r. (po 25 dniach, gdy nie podjęto żadnych czynności administracyjnych) wystosowano do strony postępowania przedłużenie terminu w trybie art. 36 Kpa. Nie wskazano jednak nowego terminu załatwienia sprawy, choć kodeks postępowania administracyjnego wyraźnie taki obowiązek nakłada. Ponadto zgodnie z obowiązującym orzecznictwem powodem zastosowania art. 36 Kpa nie mogą być sprawy organizacyjne, a jedynie kwestie o charakterze prawnym. Sprawy organizacyjne nie są powodem niezależnym od organu, a taki powód został podany w zawiadomieniu. W dniu 15.07.2010r. Urząd wystąpił do Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków o uzgodnienie inwestycji i w dniu 24.08.2010r. otrzymał postanowienie o uzgodnieniu projektu. Dopiero po upływie 12 dni , tj. w dniu 6.09.2010r. wystosowano pismo do stron o możliwości zapoznania się z dowodami w sprawie. Termin do zapoznania się z aktami upłynął w dniu 17.09.2010r. Po 7 dniach wydano decyzję.
Sprawa 186/2010
Postępowanie wszczęto w dniu 20.07.2010r. W dniu 3.08.2010r. zawiadomiono strony o możliwości zapoznania się z aktami sprawy. Termin do zapoznania się upłynął w dniu 17.08.2010r. W wyniku interwencji Poczta Polska przesłała do Urzędu potwierdzenia odbioru dopiero w dniu 14.10.2010r. Decyzje wydano niezwłocznie, tj. w dniu 18.10.2010r.
Sprawa 190/2010
Postępowanie wszczęto w dniu 13.07.2010r. W dniu 6.07.2010r. naczelnik Wydziału zwrócił się do Wydziału Ochrony Środowiska i Rolnictwa w celu uzgodnienia inwestycji. Opinię w tym zakresie Wydział otrzymał w dniu 2.09.2010r. Niezwłocznie, tj. w dniu 3.09.2010r. zawiadomiono strony o możliwości zapoznania się z aktami sprawy. Termin do zapoznania się upłynął w dniu 22.09.2010r. Decyzję wydano w dniu 23.09.2010r.
Sprawa 244/2010
Postępowanie wszczęto w dniu 8.09.2010r. Dopiero w dniu 24.09.2010r. , tj. po 16 dniach, zwrócono się do MZD o opinię odnośnie inwestycji, która wpłynęła do Urzędu Miasta Opola w dniu 21.10.2010r. W dniu 5.11.2010r., tj. po 14 dniach organ zgodnie z art. 36 Kpa przedłużył termin załatwienia sprawy uzasadniając swoją decyzję oczekiwaniem na opinie i sporządzeniem analizy funkcji. Należy zauważyć, że opinię organ uzyskał przed wystosowaniem pisma w trybie art. 36 Kpa. Ponadto nie został wskazany nowy termin załatwienia sprawy, mimo takiej dyspozycji w art. 36 Kpa. W dniu 9.11.2010r. zawiadomiono strony o możliwości zapoznania się z dowodami. Termin dla tej czynności upłynął w dniu 2.12.2010r. W dniu 24.11.2010r. do sprawy wniesiono sprzeciw dot. nieuwzględnienia sprzeciwiającego się w postępowaniu. Na ten sprzeciw strona nie uzyskała odpowiedzi. Mimo sprzeciwu decyzje wydano w dniu 26.11.2010r.
Zgodnie z § 39 ust.1 Regulaminu Kontroli Urzędu Miasta Opola stanowiącego załącznik do zarządzenia nr OR.II-0152/18/2003 Prezydenta Miasta Opola z dnia 9 czerwca 2003 r. w sprawie Regulaminu Kontroli Urzędu Miasta Opola zmienionego zarządzeniem Prezydenta Miasta Opola nr OR.I-152-32/2004 z dnia 24.08.2004 r., nr OR.I-0152-42/2004 z dnia 29.10.2004 r., nr OR.I-0152-218/2008 z dnia 16.04.2008r. kierownik jednostki kontrolowanej ma prawo pisemnie, w terminie 7 dni roboczych od daty doręczenia protokołu kontroli, zgłosić kierownikowi zespołu kontrolnego umotywowane zastrzeżenia do ustaleń zawartych w protokole.
Podpis Głównego Specjalisty: (na ostatecznej wersji roboczej)
Podpis Naczelnika Wydziału: (na ostatecznej wersji roboczej)
[1] Wyrok wsa w Poznaniu z dnia 9.10.2010r., IV SA/Po 574/2010. [2] Wyrok NSA z dnia 11.01.2008r. , II OSK 1413/2007. [3] Wyrok NSA z dnia 26.06.1998r., I SA/Lu 684/97. [4] Uchwała NSA z dnia 25.09.1995r., VI SA 13/95 oraz z dnia 4.12.1995r. , VI SA 20/95. [5] Decyzja SKO w Warszawie z dnia 29.09.2009r., KOC/3201/Ar/08. [6] B.Adamiak, J.Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, 5 wydanie, s. 289. [7] B.Adamiak, J.Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, 5 wydanie, s. 328-329. [8] Wyrok NSA z dnia 13 października 2009r. , II OSK 1161/2009, Wyrok NSA z dnia 13 maja 2009r., II GSK 919/2008 [9] B.Adamiak, J.Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, 5 wydanie, s. 329, Wyrok NSA z dnia 21 stycznia 2010r. II OSK 120/2009.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
 |